MEKKE’NİN FETHİ PROGRAMI GERÇEKLEŞTİRİLDİ.

RUHA-DER Olarak Düzenlediğimiz ve SAYIN:Seyda Salih TURGUT Hocanın Konuşmacı Olarak Katıldığı
“MEKKE’NİN FETHİ”
Programı Yoğun Bir Katılımla Gerçekleştirildi.

Proğram kuran tilavetini Halil ÇİFTÇİ Hocamızın Okuması ve Zikirlerin Ardından Seyda Salih TURGUT Hocamızın ”MEKKE’NİN FETHİ”

İle Alakalı Adlı Konuya Değinerek Dikkatlerimizi Bu Konulara Çekti:

Mekke, yeryüzünde Allah’a ibadet edilen ilk mabedin kurulduğu yer. Allah’ın ve mahlûkatın hürmetinin sembolik olarak tezahür ettiği yer… Mekke şehri âlemlere rahmet olarak gönderilen Yüce Peygamberimiz Hz. Muhammed’in dünyaya teşrif buyurdukları, çocukluk ve gençlik yıllarını geçirdiği, kendisine Muhammed’ül Emin isminin verildiği ve peygamber olarak görevlendirildiği mübarek bir beldedir.
Rasulullah’ın Mekke Sevgisi:
Peygamberimiz Mekke’den ayrılırken şu duygu dolu sözleri söyledi:
Ey Mekke, vallahi sen Allah katında yeryüzünün en hayırlı yerisin. Bana da en sevimli yerisin. Vallahi eğer buradan çıkmaya mecbur bırakılmasaydım, çıkmazdım.
Rasulullah’ın Mekke Müşiklerine Ültimaton Göndermesi:
“Ya Huzaalılardan öldürülenlerin kan bedellerini ödeyiniz yahut Benî Bekir kabilesiyle olan ittifakınızdan vazgeçiniz! Bunlardan birini yapmazsanız, Hudeybiye Antlaşması’nı bozduğunuzu ve bunun neticesi olarak da sizinle harp etmek mecburiyetinde kalacağımı biliniz!”
Ancak Mekke müşrikleri bunu reddediyorlar. Ama sonra pişmanan olup Ebu süfyanı elçi olarak Medineye gönderiyorlar.
Ebu Süfyan: “Ey Muhammed!” Hudeybiye anlaşmasını yenile ve ateşkesin müddetini de uzat!”
Efendimiz: “Biz, aramızdaki o ahid üzerinde duruyoruz! Yoksa siz, bir hadise çıkarıp onu bozdunuz mu?” diye sorarak onların anlaşmayı bozduklarını yüzlerine vuruyor.
Efendimiz’den kendi beklentileri yönünde herhangi bir cevap alamayınca, gidip Hz. Ebû Bekir’e başvurdu.
Hz. Ebubekir: „Bu benim değil, Rasûlullah’ın bileceği, ona âit bir iştir. Ben, buna asla karışamam!” dedi.
Daha sona sırasıyla; Hz.Ömer, Hz. Osman, Hz.Ali‘ye baş vurur ve hepsinden de aynı cevabı alır…Ebû Süfyan meseleyi anlamıştı. Görüşmelerinden hiçbir netice alamamanın eziklik ve ümitsizliği içinde devesine atlayarak Mekke’nin yolunu tuttu
Ebû Süfyan, kötü bir elçilik yapmış olmanın mahcubiyet ve ezikliği içinde, olup bitenleri olduğu gibi anlattı.
Kureyş müşriklerinin korkuları bir kat daha arttı!
Rasulullah’ın Mekke’nin Fethine Karar Vermesi:

Kan dökmemek ve düşmanı hazırlıksız yakalamak için, gideceği yeri gizli tutarak hazırlıklara başladı;
Müslüman kabilelere haber gönderip onların Medine’de toplanmalarını istedi. Ordusunun gerçek gücünü saklamak amacıyla bazı kabilelerin yol boyunca orduya katılmasını emretti
Medine’den çıkış yasaklandı ve Medine-Mekke arasındaki önemli geçitlere nöbetçiler yerleştirilerek Mekke’ye gidişe izin verilmedi…
Yapılan hazırlıkları Kureyşlilere bildirmek isteyen Hâtıb b. Ebi Beltea’nın gönderdiği haberci, bu durumdan vahiy yoluyla haberdar olan Rasûlullah’ın görevlendirdiği sahabeler tarafından yakalandı.
Efendimiz, Medine’de idari işler için Ebû Rühm’ü, imamet için Abdullah b. Ümmü Mektûm’u vekil bıraktı.
Askerî harekatın hedefini gizli tuttuğundan mîkat yeri Zülhuleyfe’de ihrama girmeyerek yola devam etti ve Mekke yakınındaki Merrüzzahrân’da konakladı. İslam ordusu, yol boyunca katılanlarla birlikte 10.000 kişiye ulaşmıştı.Ve Allah’ın izniyle Mekkenin Fethi gerçekleşti.

PROĞRAMDA EMEĞİ GEÇEN VE KATILAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİZ.

RUHA-DER /DAVET ve KARDEŞLİK VAKFI-ŞANLIURFA https://www.facebook.com/ruhader63/photos/pcb.2633757613344663/2633720920014999/?type=3&theater